Basic HTML Version
661
Kanunları ve Tercümeleri
(a) İngiltere ve Galler veya Kuzey İrlanda’da Dışişleri Bakanıdır,
(b) İskoçya’da Baş Savcı’dır.
BÖLÜM 3
İFADELERİN TELEVİZYON BAĞLANTISI YA DA TELEFONLA ALINMASI
29- Yurt dışındaki tanıkların ifadesinin televizyon bağlantısı ile alınması
(1) Dışişleri Bakanı, talimatta bulunarak 1988 tarihli Ceza Yargılaması Yasasındaki (c. 33) mad-
de 32(1A)’nın veya 1989 tarihli Polis ve Suç kanıtları (Kuzey İrlanda) Yasasındaki (S.I. 1989/1341
(N.I.12)) madde 81(1A)’nın (ifadenin televizyon bağlantısı ile verilebileceği davalar) diğer her türlü
ceza davası veya tüm ceza davaları için geçerli olmasını sağlayabilir.
(2) İskoç Bakanlar, talimatta bulunarak 1995 tarihli Ceza Muhakemeleri Usulü (İskoçya) Yasa-
sındaki madde 273(1)’in (ifadenin televizyon bağlantısı ile verilebileceği davalar) diğer her türlü
ceza davası veya tüm ceza davaları için geçerli olmasını sağlayabilir.
30- BK’deki tanıkların ifadesinin televizyon bağlantısı ile alınması
(1) Bu madde, Dışişleri Bakanının paragraf (2)’de belirtilen bir makamdan (“yurt dışı makamı”)
Birleşik Krallık’taki bir kişinin Birleşik Krallık dışındaki bir ülkedeki bir mahkemede görülen bir ceza
davasında canlı televizyon bağlantısıyla ifade vermesine ilişkin bir talep aldığı durumlarda geçer-
lidir.
Ceza davaları, idari davalardaki bir karara karşı bir mahkemede huzurunda temyize götürülen
tüm davaları da içerir.
(2) Paragraf (1)’de sözü edilen makam, Dışişleri Bakanınca o ülkede bu maddenin geçerli ol-
duğu türden taleplerde bulunma işlevi olduğu değerlendirilen makamdır.
(3) Dışişleri Bakanı eğer uygun görürse yazılı bir bildirimde bulunarak, tanığın söz konusu
davada televizyon bağlantısı kanalıyla dinleneceği Birleşik Krallık’taki bir mahkemeyi görevlendir-
melidir.
(4) Görevlendirilmiş mahkemenin huzurunda tanık tarafından yapılan ve mahkeme huzurun-
daki davada yapılması halinde mahkemeye itaatsizlik olarak değerlendirilecek her şey mahkeme
huzurundaki davada yapılmış olarak muamele görecektir.
(5) Bu madde uyarınca şahitlik eden bir tanığın yemin ederek verdiği ifade,
(a) 1911 tarihli Yalancı Şahitlik Yasası’nın (c. 6) 1. maddesinin,
(b) 1979 tarihli Yalancı Şahitlik (Kuzey İrlanda) Yasasının (S.I. 1979/ 1714 (N.I. 19)) 3.