Basic HTML Version
935
Kanunları ve Tercümeleri
ması;
(b) Ve bu kanun unsurunun mahkeme tarafından Lordlar Kamarası tarafından ele
alınmasının gerekliliğinin düşünülmesi.
(5) Bu bölüme göre yapılacak bir temyiz başvurusu için Yargıtay’dan alınacak izin başvurusu
öngörülen süre bitmeden yapılmalıdır. Bu süre de mahkemenin karar vermesinden itibaren 14
gündür.
(6) Bu bölüme göre yapılacak bir temyiz başvurusu için Lordlar Kamarası’ndan alınacak izin
başvurusu öngörülen süre bitmeden yapılmalıdır. Bu süre de Yargıtay’ın temyiz başvurusunu red-
detmesinden itibaren 14 gündür.
(7) Eğer bu bölüme göre yapılacak bir temyiz başvurusuna izin verilirse, temyiz davası öngörü-
len süre bitmeden açılmalıdır. Bu süre de iznin verilmesinden itibaren 28 gündür.
(8) Eğer altbölüm (7)’ye uyulamıyorsa –
(a) temyiz başvurusu yapılmış sayılmalı;
(b) bu altbölümde izin verilen sürenin bitiminden hemen sonra Lordlar Kamarası ta-
rafından reddedilmiş sayılmalıdır.
(9) Altbölüm (8) (b)’nin amaçları doğrultusunda aşağıdaki hususlar göz ardı edilmelidir:
(a) temyiz davası açmak için belirlenen sürenin uzatılması için bir mahkemenin yetki-
li olması;
(b) bir mahkemenin belirlenen sürenin dışında bir adım atmak için izin vermeye yet-
kili olması.
(10) Yargıtay, bu bölüme göre temyiz başvurusunda bulunan birini veya temyiz başvurusu
yapmak için izin isteyen birini kefaletle serbest bırakabilir.
(11) 1876 tarihli Temyiz Yetkisi Kanunu’nun 5. Bölümü (Lordlar Kamarasının temyiz davalarının
görülmesi ve karara bağlanması için teşkili ile ilgili) bu bölümle ilgili olarak yapılan temyiz başvu-
rularına ilişkin olarak veya temyiz için izin alma başvuruları için uygulanır. Mezkur kanuna göre
yapılan bir temyiz davasına da aynı şekilde uygulanır.
(12) Lordlar Kamarasının, bu bölüm mucibince yapılacak bir temyiz başvurusu için alınacak
ve 1876 tarihli Temyiz Yetkisi Kanunu’nun 5. Bölümü ile uyumlu olarak teşkil edilen bir komite ta-
rafından karara bağlanacak olan bir izin başvurusuna imkan tanıyan bir hükmünde, bahsi geçen
komitenin kararının Lordlar Kamarası adına alındığı ifade edilebilir.
(13) Bu bölümün mezkur hükümleri İskoçya’da uygulanmaz.